کد مطلب:17200 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

از ظاهر آيه اول سوره تحريم چنين بر مي آيد كه رسول الله « ص » حلال خدا را حرام كرده است . اين مطلب با عصمت و شأن رسالت آن حضرت كه بيان احكام الهي است چگونه مي تواند سازگار باشد ؟

در آيات اول سوره تحريم آمده است « يا ايها النبي لم تحرم ما احلّ الله لك تبتغي مرضات ازواجگ و الله غفور رحيم ، قد فرض الله لكم تحله ايمانكم و اله موليكم و هو العليم الحكيم؛ اي پيامبر؛ چرا براي خشنودي همسرانت ، آنچه را خدا براي تو حلال گردانيده حرام مي كني ؟ خداست كه آمرزنده مهربان است ، قطعاً خدا براي مشا راه گشودن سوگندهايتان را مقرر داشته است ، و خدا سرپرست شماست ، و اوست داناي حكيم » .
براساس اين آيا ، رسول الله « ص » امر حلالي را به وسيله سوگند بر خود حرام كرد . نه اينكه حكم حلال الهي را براي مردم به عنوان حرام اعلان كند . آن حضرت در اثر اعتراض يكي از همسرانش ( حفضه ، دختر عمر ) قسم خورد كه ديگر با ماريه ( ديگر همسر خود ) همبستر نشود . خداوند با نزول اين آيات به رسول الله « ص » امر فرمود كه مي تواند از سوگند خود دست بردارد و با دادن كفاره سوگند خود را نقض كند . اين آيات در واقع ، به نحوي تعريض گونه ، اعتراض بر دو تن از همسران آن حضرت ، عايشه و حفضه ، است كه حضرت را مورد ايذاء قرار داده اند ، به گونه اي پيامبر نزديكي با ماريه را بر خود حرام نمود .
ذكر اين نكته نيز خالي از فايده نيست كه در خطاب « ياايهاالنبي » رسول الله « ص » به اين جهت كه نبّي است مورد خطاب قرار گرفته ، نه بدان جهت كه رسول الله « ص » است ، و در اين مطلب اشاره اي نهفته است و آن اين كه مسأله مورد نظر مسأله شخصي آن حضرت بوده ، نه مسأله اي كه جزو رسالتهاي او براي مردم باشد .
{P - نگاه كنيد به : ترجمه تفسير الميزان ، ج 19 ، ذيل آيه مذكور . P}